Objawy zatrucia gronkowcem

Objawy zatrucia gronkowcem

występują szybko po spożyciu zakażonego pokarmu (w ciągu kilku godzin). Typowe objawy to:

• nasilone wymioty,
• bóle nadbrzusza,
• biegunka,
• osłabienie krążenia. Temperatura, może być podwyższona lub obniżona. Zatrucie szczepami gronkowca może spowodować zapaść i zagrożenie zgonem.

Zakażenia gronkowcowe zazwyczaj dzieli się na:

• zapalenie ropne stawów,
• zapalenia szpiku i kości,
• choroby układu oddechowego: zapalenie oskrzeli, opłucnej, płuc, ucha środkowego, zatok obocznych nosa, gardła i migdałków,
• choroby przewodu pokarmowego: zapalenie jelit (rzekomo błoniaste, martwicze itp.), zatrucia pokarmowe, odzwierzęce,
• zatrucia pokarmowe,
• choroby układu moczowego: odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza,
• zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych,
• zespół oparzonej skóry
• posocznice i ropowice, zapalenie sutków,
• choroby skórne: ropnie, czyraki pojedyncze i mnogie, trądzik, zastrzał, zakażone rany itp.
• zespół wstrząsu toksycznego

  Źródłem skażenia żywności są najczęściej zakłady spożywcze, a w nich sprzęt i powierzchnie produkcyjne do wytwarzania żywności. Pożywką dla gronkowca złocistego staja się popularne pokarmy: lody, ciastka z kremem i budyniem, jajka i sałatki garmażeryjne. Ponadto: mleko i nabiał, mięso i przetwory mięsne („tatar”, kotlety mielone), wędliny (np. kaszanki, salceson), drób oraz przetwory z ryb.

Gronkowca można zniszczyć gotowaniem. Odpowiednia obróbka cieplna (pasteryzacja i sterylizacja) są najkrótszą drogą do zwalczenia gronkowca. Problemem jest jednak silnie trująca enterotoksyna produkowana przez te bakterie. Jest ona oporna na ciepło i nie można jej zniszczyć poprzez gotowanie, gdyż nie rozkłada się nawet w bardzo wysokich temperaturach. Dla zatrucia pokarmu wystarcza jedna milionowa część grama enterotoksyny (1 mikrogram). Wystarczy polizać loda z wytwórni, która nie dba o higienę, żeby zatruć się toksyną gronkowca.
Nie tylko gronkowiec złocisty, ale i inne gronkowce mogą być wysoce toksyczne, zwłaszcza jeśli się namnożą w pożywce i wytworzą wiele trujących toksyn. Produkują wówczas silnie trujące enzymy proteolityczne i toksyny. Np. wspomniana już enterotoksyna gronkowcowa wywołującą ciężkie zatrucia pokarmowe lub toksyna wstrząsu toksycznego - często prowadzącego do śmierci. Zjadliwość toksyczna tych gronkowców znana jest jako wirulencja.

JAK SIĘ CHRONIĆ PRZED ZAKAŻENIEM?

• wędliny o krótkiej trwałości należy kupować zawsze świeże i przechowywać krótko,
• mięso, wędliny, warzywa i owoce, które łatwo się psują, należy przechowywać w lodówce osobno,
• nie spożywajmy potraw nie dopieczonych czy nie dogotowanych. Ogrzewajmy je bardzo dokładnie,
• nie wolno ponownie zamrażać produktów. Mięso i drób rozmrażamy tuż przed przygotowaniem potrawy,
• przechowywanie łatwo psujących się produktów w temperaturze 30–45°C sprzyja mnożeniu się drobnoustrojów.

W pewnych sytuacjach gronkowce mogą stać się niezwykle szkodliwe dla organizmu ludzkiego. Szczególnie gdy:

• występuje brak lub nadmiar higieny,
• zły stan skóry (oparzenia lub urazy),
• zły stan układu odpornościowego błon śluzowych (owrzodzenia, zmiany alergiczne),
• słaba odporność komórkowa i humoralna (jej zaburzenia występują m.in. u palaczy i alkoholików),
• niewłaściwy stan metaboliczny organizmu (cukrzyca na przykład może zaburzać skład łoju skórnego i ułatwić rozwój zakażeń),
• wadliwe krążenie w naczyniach obwodowych (u osób z zaburzeniami krążenia występują zmiany troficzne, które szybko ulegają zakażeniu).