Może dieta

Jeśli jest się grubym jedząc mało, czyli wygląd nie jest adekwatny do ilości przyjmowanej energii, trzeba sprawdzić i zastanowić się jakie są przyczyny otyłości: może wynikać ona z niedoczynności tarczycy, zaburzeń funkcji nadnerczy, ośrodka głodu i sytości w podwzgórzu...
Jeśli nie ma żadnej organicznej (chorobowej) przyczyny, każdy, komu zadamy deficyt energetyczny - czyli będzie jadł mniej niż wynosi jego zapotrzebowanie energetyczne - schudnie w mniejszym lub większym stopniu. Ale ubytek wagi jest sprawą indywidualną – na tej samej diecie ktoś schudnie 0,5 kg tygodniowo, kto inny – dwa razy więcej. Ale do diety zawsze dodajemy aktywność ruchową, bo bez niej będziemy tracić tłuszcz ale i beztłuszczową masę ciała, co powoduje, że zwalnia się spoczynkowa przemiana materii i stajemy się narażeni na efekt jo-jo.

Komórka tłuszczowa zbudowana jest w ten sposób, że 30 procent stanowi tzw. zrąb łącznotkankowy, a 70 – czysty tłuszcz, czyli trójglicerydy. Trójglicerydy ulegają lipolizie, powstają kwasy tłuszczowe dostarczane do wątroby i tam rozkładane i wydalane. To jest to, czego możemy się pozbyć, natomiast zrąb zawsze zostaje. Dlatego u osoby, która bardzo schudnie, można wyczuć pod skórą grudki - właśnie ową pozostałą tkankę komórek tłuszczowych.

Teoria mówi, że ci, którzy mają dużo małych komórek (czyli również zrębu łączno- tkankowego) powinni chudnąć gorzej niż posiadacze dużych komórek tłuszczowych. W badaniach dr Magdaleny Białkowskiej okazało się, że pacjenci z obu grup schudli tak samo, choć rzeczywiście grupa z większymi komórkami lepiej utrzymywała efekty kuracji. Z badania można wyciągnąć jeszcze jeden ważny wniosek, bardzo optymistyczny dla wszystkich, dla których walka z otyłością to walka o optymalną masę ciała, a mianowicie wyłącznie samotne młode kobiety osiągnęły rezultaty. 

Co dowodzi, że wysoka motywacja – w tym przypadku chęć znalezienia partnera – jest ważniejsza niż rodzaj posiadanych komórek...