Obrzęd poświęcenia pokarmów rozpowszechnił się na dobre w VIII wieku zarówno w Kościele wschodnim, jak i w zachodnim.
Zachowały się starożytne formy modlitwy za ofiarujących baranka paschalnego oraz specjalna forma błogosławienia go. Te modlitwy pochodzą ze starego rytuału greckiego i ormiańskiego. W Polsce zwyczaj błogosławienia pokarmów przyjął się w XIV wieku.
Najstarsza w naszym kraju zapisana benedykcja pokarmów wielkanocnych pochodzi z 1300 roku i znajduje się w Mszale Gnieźnieńskim.
Zdrowych, pogodnych ŚWIĄT WIELKANOCNYCH, wspaniałych chwil spędzonych z rodziną i przyjaciółmi.
Miłości, która jest ważniejsza od wszelkich dóbr,zdrowia, które pozwala przetrwać najgorsze. Pracy, która pomaga żyć.Uśmiechów bliskich i nieznajomych, pozwalających lżej oddychać, oraz........
Aby oczyścić organizm i zadbać o zdrowie i piękną cerę polecam picie na czczo wody Wielka Pieniawa.
Woda lecznicza "Wielka Pieniawa" wypływa samoczynnie z odwiertu wykonanego w 1904 roku na głębokości 34,6 m, charakteryzuje się dużą zawartością pierwiastków chemicznych w tym: wapnia, magnezu, żelaza, sodu, potasu, litu, chloru, cynku, miedzi, krzemu, arsenu oraz innych pierwiastków śladowych, których często brakuje w codziennym pożywieniu, a są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Woda lecznicza "Wielka Pieniawa" doskonale uzupełnia niedobór minerałów, których brak może spowodować zmniejszenie odporności organizmu i większe prawdopodobieństwo zachorowań.
"Wielka Pieniawa" działa rozkurczająco na mięśniówkę jelit, dróg żółciowych, moczowodów zapobiega więc dolegliwościom, które wiążą się z nadmierną kurczliwością tych organów. Działa żółciopędnie, a więc poprawia trawienie, reguluje wypróżnienie, a także obniża poziom cholesterolu w organizmie, który częściowo wydala się z żółcią. Ma to korzystny wpływ, zwłaszcza u pacjentów ze schorzeniami układu krążenia. W tej grupie pacjentów "Wielka Pieniawa" jest źródłem mikroelementów, głównie magnezu, wapnia potasu, których niedobór prowadzi do choroby niedokrwiennej i zawałów serca.
Wśród mikroelementów zawartych w "Wielkiej Pieniawie" należy wymienić również żelazo, sód, lit, chlor, cynk, miedź, krzem i arsen - są to składniki, których obecność jest nieodzowna do prawidłowej funkcji naszego organizmu, natomiast niedobór prowadzi do schorzeń sprawiających często trudności diagnostyczne i lecznicze.
Woda ta doskonale uzupełnia niedobór minerałów, których brak może spowodować zmniejszenie odporności organizmu i większe prawdopodobieństwo zachorowań.
Wyjątkowe działanie wody z Iwonicza Zdroju wynika z zawartości: krzemionki, która wpływa na odporność i elastyczność naskórka jonów wapnia i kwasu metaborowego, które zapewniają działanie ściągające i przeciwzapalne
Iwonicka woda ma wyjątkowe właściwości kojące. Łagodzi świąd i wszelkiego rodzaju podrażnienia skóry oraz likwiduje skutki działania twardej wody. Jest najmniej twarda spośród wód termalnych dostępnych na rynku (8,40N).
Właściwości fizyko - chemiczne wody termalnej z Iwonicza Zdroju: pH zbliżone do obojętnego; Wodorowęglany 457 mg/l; Wapń 49,70 mg/l; Krzemionka 12,26 mg/l; Kwas metaborowy 9,37 mg/l; Magnez 9,70 mg/l.
Woda mineralna – naturalna woda pitna wzbogacona w znacznym stopniu solami mineralnymi (lub innymi składnikami) w postaci jonów.
W 1 litrze wody mineralnej stężenie soli mineralnych musi być większe od 1 grama. Oprócz tego może zawierać rozpuszczone gazy pochodzenia naturalnego (dwutlenek węgla, siarkowodór). Najczęściej (w handlu detalicznym w Polsce wyłącznie) jest to woda wgłębna, która minerały pozyskała ze skał, przez które przepływała.
Podział wód ze względu na ich mineralizację: słodka, zwykła (M < 1 g/dm³); półsłodka (1 < M < 3 g/dm³); słonawa (3 < M < 10 g/dm³); słona (10 < M < 35 g/dm³); solanka (M > 35 g/dm³); solanka silna (M > 150 g/dm³).
Podział wód słodkich ze względu na ich mineralizację: wody ultrasłodkie (M < 0,2 g/dm³); wody słodkie (0,2 < M < 0,5 g/dm³); akratopegi (0,5 < M < 1 g/dm³); wody mineralne (M > 1 g/dm³). Rodzaje wód mineralnych ze względu na skład chemiczny:
szczawy – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 1000 mg/dm³ wolnego dwutlenku węgla;
Woda krzemowa – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 100 mg/dm³ kwasu metakrzemowego (H2SiO3);
Woda kwasowęglowa – lecznicza, swoista zawierająca od 250 mg/dm³ do 999 mg/dm³ wolnego CO2;
Woda jodkowa – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 1,0 mg/dm³ jonu jodkowego (J-); Woda glauberska – lecznicza, mineralna, siarczanowo-sodowa, w której udział jonów siarczanowego (SO42--) i sodowego (Na+) wynosi co najmniej po 20% mval;
Woda fluorkowa – lecznicza, swoista, zawierająca co najmniej 1,0 mg/dm³ jonu fluorkowego (F-);
Woda chlorkowa – woda o składzie chemicznym z dominacją jonu chlorkowego. W wielu klasyfikacjach hydrochemicznych dominacja ta oznacza przekroczenie nawet 70% mvali stężeń podstawowych anionów. Wody chlorkowe mają charakter wód słonych i solanek;
Woda bromkowa – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 5 mg/dm³ jonu bromkowego (Br-);
Woda borowa – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 5 mg/dm³ kwasu metaborowego (HBO2);
Woda arsenowa – lecznicza, swoista o zawartości arsenu (As III i/lub As V) co najmniej 0,7 mg/dm³, co odpowiada 1,3 mg jonu arsenianowego (HAsO42-) i 1 mg jonu arseninowego (AsO2-);
Woda manganowa – lecznicza, swoista zawierajšca co najmniej 1,0 mg/dm³ jonu manganawego (Mn2+);
Woda radoczynna – lecznicza, swoista, w której natężenie promieniowania jądrowego rozpuszczonych składników gazowych (głównie Rn) i/lub stałych (głównie Ra) wynosi co najmniej 2 nCi/dm³;
Woda siarczanowa – woda o składzie chemicznym z dominacją jonu siarczanowego. W wielu klasyfikacjach hydrochemicznych dominacja ta oznacza przekroczenie 70% mvali stężeń podstawowych anionów. Wody siarczanowe o tak wysokich względnych stężeniach siarczanów, spotykane są bardzo rzadko w naturalnych warunkach;
Woda siarczkowa – lecznicza, swoista zawierająca co najmniej 1 mg/dm³ siarki oznaczalnej jodometrycznie występującej w postaci siarkowodoru (H2S), jonu hydrosiarczkowego (S-), wielosiarczków (H2Sx przy x = 2-6) oraz w jonie tiosiarczanowym (S2O32-);
Woda witriolowa – lecznicza, mineralna, siarczanowo-żelazista o bardzo niskim pH;
Woda żelazista – lecznicza, swoista zawierajšca co najmniej 10 mg/dm³ jonu żelazawego (Fe²+).
"Gdyby wiedział o tym wcześniej, mógłby schudnąć, zmienić dietę, ograniczyć spożycie soli" - wymienia jednym tchem prof. Gaciong.
Na liście wrogów serca i sprzymierzeńców nadciśnienia od lat nie obserwujemy poważniejszych zmian.
Na tym wlaśnie polega korzyść zdrowego żywienia opartego na warzywach i owocach - nie zawiera szkodliwego tłuszczu ani zbyt wielu węglowodanów, a skład mikroelementow (m. in. witamin) jest wyjątkowo dobrze zbilansowany bez ryzyka przedawkowania.
Na temat zasad odżywiania oraz zdrowego stylu życia wszystko już zostało napisane, ale czy wszystko zostało przeczytane?
Wg prof. Gacionga rozwój cywilizacji niesie z sobą także szkodliwe następstwa: "epidemia otyłości to przecież raptem ostatnie dwie dekady, kiedy dzieci z boisk i trzepaków przesiadły się przed telewizory i komputery, a bary szybkiej obsługi zaczęły serwować wysokokaloryczne posiłki. Współczesna dieta 2 tys. kalorii to 2-litrowa cola i chipsy. Ten model żywienia młodzieży odbije się w ich sercach za 20 lat.
"Tak jak nikt nie rodzi się z upodobaniem do mycia zębów, nawyk zdrowego odżywiania lub systematycznego odżywiania, korzystania z rekreacji wymaga treningu" - uważa dr Giza-Poleszczuk (socjolog).
Ludzie jedzący dużo błonnika uśmiechają się częściej niż ci, których dieta jest uboga w tę substancję twierdzi prof. Andrew Smith z Cardiff University w Walii.
Wybrani przez niego ochotnicy w wieku od 30 do 80 lat przez 4 tygodnie jedli na śniadanie 40g bogatych w błonnik płatków zbożowych z otrębami. W tym samym czasie inne osoby z grupy kontrolnej spożywały zwykłe kanapki z białego pieczywa. Eksperyment wykazał, że bogata w błonnik dieta nie tylko sprawia, że ludzie są mniej zmęczeni, ale także rzadziej cierpią na depresję. Ponadto jedzenie błonnika poprawia pamięć i szybkość kojarzenia faktów.
Taką rewelacyjną poprawę zdrowia można osiągnąć już po tygodniu spożywania błonnika.
W miarę procesu starzenia się maleje wrażliwość ośrodka pragnienia w mózgu na niedostatek wody w organizmie.
Oznacza to, że im jesteśmy starsi, tym bardziej musimy pić z rozsądku, pomimo braku odczuwania pragnienia. Zauważmy, że gdy osoba starsza traci siły i przestaje się sama poruszać, to przestaje sama pić i jest to często początek końca - wszystkie ograny stopniowo powoli się zakwaszają, przestają wydolnie pracować i stopniowo zbliża się śmierć.
Jeszcze inną ciekawostką jest to, że osoby, które pod wpływem zaleceń lekarskich zaczynają dużo pić,zaczynają dopiero wtedy odczuwać wzmożone pragnienie. Każe ono im pić i pić i nie mogą tego pragnienia zaspokoić. Wygląda to tak, jakby osłabienie pragnienia było reakcją przystosowawczą do zmniejszonej dostępności wody w otoczeniu. Jeśli spojrzymy ewolucyjnie to wydaje się to logiczne, że rozwinął się mechanizm adaptacyjny do długotrwałych okresów niedostatku wody. Organizm zaczyna w miarę dobrze funkcjonować na mniejszej ilości wody, odkładając co nieco kwasów w tkankach, jednak, gdy dostępność wody po kilku miesiącach wzrasta, organizm zaczyna z powrotem pić i wypłukuje sobie kwasy, które się w tym czasie nagromadziły.
To, co u ludzi stoi na przeszkodzie, że ten mechanizm się nie włącza prawidłowo, to :
(1) przyzwyczajenie - przyzwyczajamy się do picia określonych napojów (kawa, herbata) przy określonych okazjach. Picie co 2 godziny szklanki wody tak dla zasady wymaga bądź co bądź zmiany przyzwyczajeń;
(2) mimo wszystko pewna niedostępność czystej, świeżej, niegazowanej wody do picia.
Woda mineralna, szczególnie ta z wyższą zawartością minerałów zasadowych, mimo wszystko cenowo nie dla wszystkich jest dostępna. Przegotowywanie wody w czajniku jest rozwiązaniem, ale woda ta jest mniej smaczna i też wymaga pomyślenia o tym, żeby tę wodę wstawić a potem przelać do dzbanka. A jeśli miałyby być w domu np. 3 osoby i każda miałaby wypić tylko 1.5 litra, to dziennie schodziłoby 4.5 litra. W takich warunkach trzeba by wstawiać wodę w czajniku 2-3 razy dziennie.
Do picia prosto z kranu trudno namawiać ale jeśli się pije na czczo, to ryzyko zakażenia się
czymś jest bardzo małe, gdyż ewentualne bakterie są neutralizowane przez sok żołądkowy.
W każdym bądź razie tak jest w przypadku cholery - jeśli się pije nieduże ilości zakażonej cholerą wody na czczo, to zakażenie nie następuje.
Wiele osób zastanawia się, dlaczego wszystkie pochlebne informacje na temat jakości składników odżywczych, znajdujących się w owocu mangostanu oraz sam owoc - pojawiły się tak nagle i niespodziewanie w krajach Europy i Ameryki Północnej?
Odpowiedź jest prosta owoc mangostanu łatwo ulega procesowi psucia i nie nadaje się do transportu na duże odległości. Chociaż zdrowotne właściwości mangostanu znane są od wieków w Azji Południowej, to dopiero niedawno stały się one obiektem zainteresowania zachodnich naukowców. Dzięki nim i my również możemy już korzystać z zalet owocu mangostanu, który jest dostępny w postaci smacznego soku.
Wypróbuj go! - Twój organizm potrzebuje wsparcia.
Soki ze świeżych całych owoców są najbogatszym źródłem witamin, składników mineralnych, enzymów, bioflawonoidów i błonnika. Jeśli pijemy takie surowe soki niepasteryzowane, dają one współczesnemu człowiekowi odpowiednią ilość niezbędnej do życia energii zaczerpniętej ze świata roślin.
Zatem każdego dnia powinny być one integralną częścią codziennej diety przez cały rok. Często traktujemy wypijany przez nas sok jako jeszcze jeden mniej lub bardziej smaczny napój gaszący pragnienie, deser lub dodatek do posiłków. Nie zastanawiamy się, że jest on lub może być ważnym środkiem do utrzymania bądź poprawy naszego zdrowia, może pomóc nam w większości kuracji leczniczych - w przezwyciężeniu chorób czy dolegliwości, z którymi się borykamy. Najpopularniejsze są soki owocowe a ich koncentraty - szczególnie cenne zimą.
Rezultaty stosowania mogą być różne u różnych osób. Powyższe informacje nie powinny być traktowane jako porada lekarska. W przypadku wystąpienia choroby, należy zasięgnąć porady lekarza.
Zażywanie suplementów jest szczególnie skuteczne w przypadku równoczesnego stosowania właściwej diety, wysiłku fizycznego oraz przy maksymalnym zredukowaniu stresu.
Posty
