Cukier - najsłodsza trucizna

Definicja trucizny wg. Dr Williama Coda Martina z 1957 r.

Definicja medyczna:
"Trucizną jest każda substancja dostarczona ciału, strawiona lub powstała wewnątrz ciała, która powoduje lub może powodować choroby."

Definicja fizyczna:
"Trucizną jest każda substancja, która hamuje aktywność katalizatorów, które są znajdującymi się w organiźmie w niewielkich ilosciach substancjami chemicznymi lub enzymatycznymi aktywującymi reakcje."

Przemysł cukrowniczy na świecie, przeznaczył i przeznacza miliony dolarów na subsydiowanie nauki. Wynajęto najbardziej znane autorytety naukowe, które można było kupić za pieniadze, w nadziei, że uda się naleźć coś, nawet pseudonaukowego, co pozwoliłoby oczyścić opinię o cukrze.

Mimo to udowodniono, że:
*cukier jest głównym czynnikiem powodującym próchnicę zębów,
*występując w ludzkiej diecie powoduje nadwagę,
*usunięcie go z diety, leczy objawy okaleczających, szeroko rozpowszechnionych chorób, takich jak cukrzyca, rak i choroby serca.

W latach 1930-tych dentysta - badacz z Clewland w stanie Ohaio dr Weston A.Price podróżował po świecie. Dr Price uznał cały świat za swoje laboratorium. Jego druzgocący wniosek był prosty. Ludzie, którzy żyją w tzw. prymitywnych warukach, mają wspaniałe zęby i wspaniały stan zdrowia ogólnego. Jedzą naturalne, nie rafinowane pożywienie z ich miejscowego otoczenia. Importowanie jedzenia z cywilizowanego świata, rafinowanego, słodzonego pożywienia, zapoczątkowuje degradację w sposób, który można wyraźnie zaobserowować w czasie jednego pokolenia.

Producenci cukru nie dają jednak za wygraną i sowicie opłacają badania naukowe, lecz laboratoria badawcze nie mogą znaleźć niczego konkretnego, co mogłoby być użyte przez nich do promowania cukru. Wyniki badań są niezmiennie złymi wiadomościami.

Dr. Martin sklasyfikował cukier rafinowany jako truciznę ponieważ jest on pobawiony swoich sił witalnych, witamin i substancji mineralnych. To co zostaje zawiera czyste rafinowane węglowodany. Ciało ludzkie nie może wykorzystywać też rafinowanej skrobi i węglowodanów. Niekompletny metabolizm węglowodanów powoduje tworzenie "metabolitów toksycznych", takich jak kwas pirogronowy lub "nienormalne" cukry. To zakłóca oddychanie komórek, brak jest tlenu do ich przeżycia i normalnego funkcjonowania organizmu.

Cukier rafinowany jest szkodliwy, co więcej jest gorszy od innych rzeczy, ponieważ drenuje i wypłukuje z organizmu cenne witaminy i substancje mineralne. Organizm aby zabezpieczyć się przed nagłym szokiem spowodowanym dużym spożyciem cukru mobilizuje do jego przemiany chemicznej: sód, potas,magnez i wapń. Codzienne spożywanie cukru powoduje stan nadmiernego zakwaszenia i konieczne staje się pobieranie coraz większej ilości tych pierwiastków z naszego organizmu. 

W końcu, w celu zabezpieczenia krwi, z kości i zębów zostaje pobrane tyle wapnia, że powstaje próchnica i rozpoczyna się stan osłabiania organizmu.

Nadmierna ilość cukru ma wpływ na każdy narząd. Początkowo cukier magazynowany jest w wątrobie w formie glukozy, gdy wątroba wypełniona jest do swojej maksymalnej objętości nadmiar glikogenu (glukozy) powraca do krwi w fomie kwasów tłuszczowych. Kwasy te zostają przenoszone do ciała i magazynowane w najmniej aktywnych miejscach, czyli na brzuchu, pośladkach, piersiach i na biodrach. Gdy to się wypełni, kwasy tłuszczowe rozprowadzane są do aktywnych narządów takich jak serce i nerki. To powoduje osłabienie ich funkcji i prowadzi do degradacji. Organizm jako całość zostaje uszkodzony - powstają zakłócenia ciśnienia krwi. Następuje uszkodzenie parasympatycznego układu nerwowego. Zostają opanowane układy krążenia obwodowego i limfatycznego. Jakość czerwonych ciałek zaczyna się zmieniać. Występuje nadmierna ilość czerwonych ciałek. Tolerancja i odporność naszego organizmu ulega ograniczeniu.Nadmiar cukru powoduje senność i drastyczny spadek naszej zdolności oceny i zapamiętywania.

Nadmiar cukru wywiera silny negatywny efekt na funkcjonowanie mózgu